Przejdź do głównej zawartości

Renta planistyczna




Zgodnie z postanowieniami art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80 poz. 717 z późniejszymi zmianami; dalej upzp) „jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość nieruchomości wzrosła, a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa tę nieruchomość, wójt, burmistrz albo prezydent miasta pobiera jednorazową opłatę ustaloną w tym planie, określoną w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości.”

Z postępowaniem w sprawie ustalenia i pobrania jednorazowej opłaty związanej ze wzrostem wartości nieruchomości na skutek zmiany bądź uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego muszą zatem liczyć się wszyscy właściciele lub użytkownicy wieczyści nieruchomości, którzy zbyli swoje prawa przed upływem lat pięciu od daty, w której nowy plan miejscowy stał się obowiązujący. Od zasady tej istnieje kilka wyjątków, z których jeden wyrażony jest w bezpośrednio w ustawie i dotyczy nieodpłatnego przeniesienia przez rolnika własności nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na następcę, natomiast drugi wyrażony jest w wyroku Trybunału Konstytucyjnego nr 58/08 z dnia 09 lutego 2010 roku i dotyczy takiej zmiany planu miejscowego, która nie zmienia przeznaczenia terenu w porównaniu do zapisanego w planie, który utracił moc z dniem 31 grudnia 2003 roku.
Odpowiednie przepisy ustawowe każdy może odczytać w ogólnodostępnych źródłach a wielu z czytelników tego bloga ma dostęp również do specjalizowanych systemów informacji prawnej, które wraz z tekstami aktów prawnych udostępniają komentarze i orzecznictwo związane z konkretnymi uregulowaniami.

Jak zwykle jednak, na gruncie doświadczenia zawodowego pragnę zwrócić uwagę na mocno niedoceniany fakt, na temat którego próżno poszukiwać informacji. Chodzi mianowicie o dwie kwestie dość zagadkowe.

Po pierwsze ustawodawca formułując brzmienie art. 36 ust. 4 nie mówi, że zmiana bądź uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego musi dotyczyć zbywanej nieruchomości. Ustawodawca mówi wprost, że chodzi o zmianę wartości nieruchomości w związku z uchwaleniem bądź zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a nie o zmianę tych wartości w związku ze zmianą miejscowego planu. Można sobie zatem wyobrazić sytuację w której uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego będzie miało bezpośredni wpływ na wartości nieruchomości położonej poza obszarem zmian planistycznych i wówczas możliwe będzie wszczęcie postępowania w sprawie ustalenia i pobrania opłaty planistycznej.

Po wtóre ustawodawca w przywołanym przepisie mówi o nieruchomości nie precyzując jakiego rodzaju nieruchomości ma na myśli, w szczególności nie precyzuje, że chodzi wyłącznie o nieruchomości gruntowe. A ponieważ równo traktuje właścicieli oraz użytkowników wieczystych można sobie wyobrazić sytuację, w której użytkownik wieczysty zbywa nieruchomość budynkową posadowioną gruncie w użytkowaniu wieczystym oczywiście wraz z prawem użytkowania wieczystego przed upływem pięciu lat od daty zmiany lub uchwalenia miejscowego planu. Której z nieruchomości będzie wówczas dotyczyło postępowanie w sprawie renty planistycznej i czy na pewno wyłącznie nieruchomości gruntowej?
Nasi Klienci, a dzięki nim my również spotykamy się w praktyce prowadzenia sporów administracyjnych związanych z wartością nieruchomości z podobnymi i innymi jeszcze pytaniami, na które musimy poszukiwać odpowiedzi. Dobrze jeśli właściciel lub użytkownik wieczysty zgłasza się na tyle wcześnie, że mamy jeszcze szansę wziąć udział w postępowaniu przed organem I instancji i w tym postępowaniu składać wnioski i uwagi.

Popularne posty z tego bloga

Przeznaczenie nieruchomości gruntowej.

Czytając operaty szacunkowe, które powstają w toku postępowania dowodowego w sprawach administracyjnych odnoszę wrażenie, że niektórzy rzeczoznawcy majątkowi w jakiś przedziwny i pokrętny sposób rozumieją pojęcie przeznaczenia nieruchomości. Być może wynika to z brzmienia art. 154 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010, nr 102, poz. 651, ze zm.; dalej ugn), który nakazuje określić przeznaczenie nieruchomości w pierwszej kolejności na podstawie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a następnie, w sytuacji braku planu miejscowego na podstawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie można mieć pretensji do rzeczoznawców majątkowych w taki sposób określających przeznaczenie nieruchomości skoro obliguje ich do tego zapis ustawowy czytany wprost. Jednak zarówno w środowisku rzeczoznawców jak i osób związanych z gospodarow...

zmiany w zasadach zwrotu nieruchomości wywłaszczonych

W dniu dzisiejszym (14 maja 2019) wchodzą w życie, uchwalone ustawą z dnia 4 kwietnia 2019 roku o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami, zmiany w zasadach zwrotu nieruchomości wywłaszczonych. Od dzisiaj również, dla przypadków opisanych ustawą zmieniającą, liczyć należy dwunastomiesięczny termin na ponowne złożenie wniosku o ich zwrot. Dla wszystkich, byłych właścicieli lub współwłaścicieli oraz ich spadkobierców dzisiaj zatem zaczyna bić zegar, który wyznacza czas pozostały dla skutecznego odzyskania niektórych dawno wywłaszczonych nieruchomości. Tylko nieruchomość, która stała się zbędna z punktu widzenia celu wywłaszczenia może zostać zwrócona Warto pamiętać, że o zwrot nieruchomości wywłaszczonej można ubiegać się wówczas, kiedy stała się ona zbędna na cel wywłaszczenia przy czym za nieruchomość zbędną uznaje się taką, na której pomimo upływu lat siedmiu od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, nie rozpoczęto prac związanych z realizacją celu wywłas...

netto czy brutto a może inaczej?

Przetoczył się ostatnio przez listę dyskusyjną rzeczoznawców majątkowych problem wartości praw do nieruchomości i podstaw jej ustalania w kontekście podatku od towarów i usług – inaczej mówiąc problem zwany potocznie netto – brutto. Dyskusja była ostra a wyrażane przez jej uczestników poglądy można w zasadzie podzielić na trzy grupy. Grupa pierwsza stoi na stanowisku, że cena jest zawsze ceną netto; podatek VAT, który niektóre podmioty doliczają do ceny nie jest i nie może być jej elementem. Jest to stanowisko podobno zgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa a w szczególności z zapisami zawartymi w odpowiednich postanowieniach Kodeksu cywilnego. Pogląd przeciwstawny głosi, że cena to całkowita kwota jaką nabywca obowiązany jest spełnić wobec zbywcy z tytułu nabycia określonego prawa a wszelkie podatki jakie obowiązany jest uiścić zbywca z tytułu otrzymania ceny czy też odliczyć może nabywca z tytułu jej uiszczenia są po prostu jej składowymi zwłaszcza, że owa zapłacon...